Mama Rebecca heeft de opvoeding prima onder knie, want het zijn voorbeeldige, gezellige en super beleefde kinderen. Beetje jammer Lars en Nienke, dat ik elke keer de pineut was met kietelen. Dat ging ik dit keer niet winnen helaas. Zelfs toen ze weg gingen en een box of een high five vroeg sprong Lars weer om mijn nek om mij nog maar een keer te pakken te nemen. Het is toch geweldig leuk als kinderen zich zo snel al helemaal thuis voelen en zo makkelijk zijn in de omgang.
De foto's zijn ook zo leuk geworden, dat ik weer niet kon kiezen. Ik had weer te veel voorproefjes, maar heb het uiteindelijk maar terug gebracht naar 4 (of stiekem 5). De close up gezinsfoto is super mooi geworden. Met een mooie ingetogen blik kijken ze recht door de lens heen, wauw, indrukwekkend. Op de foto daaronder echter schiet het groepje in een lachstuip en ook dat levert een super leuke spontane foto op. Beide erg leuk, maar ik kon dus niet kiezen. Jullie snappen vast waarom.
Met zo'n fotoserie hoop ik altijd de "eigen ik" te kunnen laten zien middels de foto's. En ik denk dat dat in deze reportage zeker wel gelukt is. Maar alleen de ouders van de kinderen kunnen daar echt over oordelen denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten