Kyan is een enorm trotse grote broer en bovendien een goede fotograaf. Tijdens iedere fotoshoot fotografeert hij naast mij mee met een oude polaroid camera. Zodra hij binnen komt speuren zijn ogen de studio al af op zoek naar de camera. Eventjes leek hij stuk, maar de magische handen van papa wisten de camera te repareren gelukkig. Maar ook Kyan wordt groot en dus begon hij te vragen welke Pokemons ik al had. Toen ik zei, geen een, snapte hij daar eigenlijk niet veel van. Heel vreemd... haha!
Maar terug naar Dustin, want om hem draaide het vandaag. Hij is een steviger mannetje dan Kyan was toen hij twee maanden jong was. En dat terwijl hij drie weken te vroeg werd geboren. Dustin komt duidelijk niets te kort. Hij is daarbij ook soms wat onrustiger en dat was vooral aan het begin van de fotoshoot wel te merken. Ook na zijn flesje kon hij zijn draai nog niet helemaal vinden. Maar toen ineens sloeg zijn stemming in positieve zin om en lag hij heerlijk rustig te genieten van onze stemmen en de zachte kleedjes. We kregen zelfs kleine lachjes van hem. Wat een heerlijk mannetje zeg. De jongens zijn heel verschillend, maar tegelijkertijd heeft Dustin echt wel dezelfde trekjes die ik ook bij Kyan zie. Broers dus!!
Lieve Rebecca en Stefan, wat is dit nieuwe geluk jullie ontzettend gegund. Jullie hebben een prachtig gezin. Geniet maar heerlijk van dit mannengezin! Enne.... Kyan, hoe heeft Max het uiteindelijk gedaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten