Ze was wakker toen we begonnen, klaarwakker. Ze liet haar mooie oogjes zien en genoot van de aanwezigheid van papa en mama zo dichtbij. Later werd ze wel moe, maar slapen wilde ze eigenlijk niet. Maar na een flesje kon ze het niet meer winnen van de slaap en dommelde ze zachtjes aan weg. En toen ze eenmaal sliep, was ze ook echt niet meer wakker te krijgen. Ik kon haar neerleggen zoals we het leuk vonden en ze vond alles prima. De ene setting nog zoeter dan de ander, maar allemaal zo ontzettend lief.
Roze, roze, roze, het is een roze wolk, maar papa vind het allemaal niet erg. Hij is er al aan gewend en hij vind het prima, want hij geniet elke seconde van zijn kleine meisje. Ook haar mama zie je wegzwijmelen bij alleen al de aanblik van haar kindje in de zachte dekentjes. Ik hoop dat je dat gevoel nu voor altijd vast kunt houden, want het staat er op! En hoe...
Lieve Charlotte, wat was je knap vandaag! Je probeerde een kruipbeweging te maken en je hoofdje op te tillen, hoe vaak ik ook zei dat dat allemaal nog niet hoeft, je deed het toch. Je wilde alles mee maken vandaag, maar toch ben ik blij voor jou dat je ook eventjes geslapen hebt, want je was toch wel een beetje moe. Ik hoop je over een poosje nog eens te zien. Voorlopig ga ik nog even genieten van het uitzoeken van je foto's!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten