Familie Zinsmeister op het strand

Mijn blogs zijn bijna altijd leuk en gezellig. Mijn zwager zegt wel eens gekscherend, zo, ik las dat het  zoals altijd weer gezellig was bij jou in de studio. Maar dat is ook allemaal waar, ik heb het bijna altijd naar mijn zin, de sfeer is 9 van de 10 keer vrolijk en positief. Maar dit verhaal behoeft enige uitleg.

Er is namelijk een gezin wat ik al zes jaar fotografeer. En dan niet 1 keer per jaar een fotoshoot nee, een keer of vier/vijf keer per jaar heb ik ze wel voor de lens. Sterker nog Marloes heeft het voor mij uitgerekend, de eerst volgende shoot zou de 25e worden!!! En dat was gisteravond.

25 fotoshoots in zes jaar! Wauw, daar ben ik trots op, want dat betekent vertrouwen. En wat ik daarnaast nog veel belangrijker vind, je gaat van mensen houden. Je kent de familie, je kent de verhalen, de kinderen voelen zich thuis bij mij en weten wat ze aan mij hebben. Ook de zus van Marloes, Jessica is inmiddels vaste klant. Opa's en oma's komen regelmatig mee voor weer eens een update. Deze 25e fotoshoot gisteravond had ik toch alleen liever heel erg uitbundig willen vieren. De aanleiding van de fotoshoot was eigenlijk de zesde verjaardag van Kiki. Maar er kwam iets tussen. Een poos geleden ontving ik het bericht dat opa ziek is. Een man van weinig woorden, hij houdt er niet zo van om op de foto te gaan, maar voor zijn vrouw, beide dochters, schoonzoons en vier kleindochters doet hij alles.

Nu is het intussen zo ver dat er geen toekomst op aarde meer is voor opa en dat valt zwaar, heel zwaar. Ik was gisteren heel de dag al van slag omdat ik er eerlijk gezegd een beetje tegenop zag. Je wilt mensen die je liefhebt niet zien lijden, terwijl je weet dat dat onontkomelijk is. Maar het moest toch een feestje worden, dus de tranen lieten we allemaal thuis en met plezier gingen we de fotoshoot in. Opa deed zo enorm zijn best om op zoveel mogelijk foto's te staan, hoewel je de pijn kon zien. En dan heb ik het niet alleen over de fysieke pijn. Ik kan mij dat gevoel niet voorstellen en ga er niet veel woorden meer aan vuil maken, jullie snappen precies wat ik bedoel.

We hebben herinneringen gemaakt. Hele mooie herinneringen.... We hebben gelachen om de schoonzoons die geheel los van elkaar exact hetzelfde kledingsetje hadden gekocht. Marloes en Jessica deden hun best om de meisjes zoals altijd mooi op de foto te krijgen en de vier kleintjes.... ach, die waren heerlijk onbezonnen met mij schelpjes aan het zoeken en door de plassen aan het rennen. En zo moet het zijn, voor altijd... het liefste dan...

De lieve Kiki koos voor deze fotoshoot op het strand, want twee jaar geleden deden we dat ook en dat is ze niet vergeten. Ze vond het toen zo leuk dat ik mee was naar het strand, dat ze dit nu weer koos. Dan smelt je toch. Dit soort mensen kruipen onder je huid, op de meest positieve manier die je maar kunt verzinnen.

Met alleen maar liefde en toestemming van het gezin plaats ik deze foto's. I love you!!

https://www.in2pictures.nl/c-3873922/groepsfotografie/

https://www.facebook.com/in2pictures/