Gezinsreportage met Sabrina, Bastien en Jace

Gisterochtend stond eindelijk de gezinsreportage van Sabrina, Bastien en hun zoontje Jace op de planning. Ik zeg eindelijk omdat ze al een poosje een cadeaubon in hun bezit hebben, maar zo'n fotoshoot vergt toch wat planning soms. Jace wilde in eerste instantie niet echt naar binnen, hij vond het allemaal maar een beetje raar, maar toen hij eenmaal binnen was voelde hij zich ook meteen thuis.

Jace is een denkertje. Het ene moment vergat hij even te denken en kon hij heel spontaan ineens spelen en lachen en twee tellen later keek hij al fronsend mijn kant op. Dan leek hij ineens te beseffen dat alles wat hij deed vastgelegd werd. Hij regisseerde ook de hele fotoshoot, vertelde precies wie waar moest zitten en wist mij dan ook nog (zonder te praten) duidelijk te maken dat ik wel even een foto moest maken. Dit kleine mannetje is een stuk slimmer dan menigeen denkt (althans dat is mijn bescheiden mening). Op het einde van de fotoshoot legde ik bijvoorbeeld twee autobanden neer en deze banden zijn best heel groot. Hij keek ernaar, liep naar zijn speelgoedauto en probeerde daar het wiel af te halen om deze erbij te leggen. Tja, als je twee bent dan is het best heel knap dat je die link legt, van autoband naar het wiel van je eigen "auto".
En hij kon zo ontzettend goed sturen met zijn loopauto, dat heb ik echt nog nooit gezien. Hij reed, hij draaide aan het stuur, hij stak achteruit (al terugdraaiend met zijn stuur) waardoor hij precies en efficiënt terecht kwam op de plek waar hij dat wilde. Ongelofelijk echt. De meeste kleine kinderen duwen, trekken en schuiven hun loopauto/-fiets naar de plek waar ze heen willen, maar Jace niet.

De fotoshoot leek even mis te gaan op het moment dat ik op het briljante idee kwam om de grote gouden speelauto tevoorschijn te toveren. Hij kan daar zelf in zitten, alleen Jace vond de auto zo geweldig dat hij er nooit meer uit wilde. Dikke tranen dus toen we de auto uiteindelijk toch maar geconfiskeerd hadden, ach gossie... het arme mannetje. Gelukkig veranderde de stemming van Jace steeds als een blad aan de boom en konden we tussen de tranen door toch nog wel wat schieten, maar echt goed kwam het niet meer. Hij was moe en er heel erg klaar mee. Maar dat mag ook wel he, na twee uur intensief spelen.

Jace je was geweldig!! En Sabrina en Bastien dank jullie wel voor jullie geduld gisterochtend, jullie waren fantastisch.

https://www.in2pictures.nl/c-3380357/gezinsfotografie/

http://www.facebook.com/in2pictures/