Kleine Brayden

Ach, Brayden was zo'n stoer ventje... nog maar zo klein maar al zo sterk. Hij is pas vier weken oud maar hij kon al zo goed met zijn hoofdje omhoog blijven liggen en hij kon zelfs al van zijn buik naar zijn rug draaien... wat een leuk mannetje. Een beetje klagen deed hij af en toe maar niet overtuigend genoeg om in te grijpen. Met af en toe een lekkere knuffel van papa of mama en een beetje drinken tussendoor heeft hij het zo knap gedaan. Een slapende foto maken dat wilde meneer niet, want steeds als hij sliep werd hij wakker zodra we in de buurt van de lampen kwamen. Maar huilen heeft hij niet gedaan, zelfs niet toen hij weer aangekleed mocht worden. Het is een fantastisch stoer mannetje, zoals ik al zei aan het begin.